Λοιπόν…ας μιλήσουμε για μικρά-μεγάλα θαύματα!
Πιστεύουμε στα θαύματα και όσο πιστεύουμε τόσο συνεχίζουν να συμβαίνουν…
Χθες το μεσημέρι λάβαμε ένα μήνυμα από το εξωτερικό από μια φίλη που ήθελε να καλύψει τα τρόφιμα για κάποιον.
Μισή ώρα αργότερα δεχτήκαμε πάλι ένα μήνυμα, απόγνωσης αυτή τη φορά, για την ανάγκη κάποιου για φαγητό, τρόφιμα και γενικότερη βοήθεια! να για πού προοριζόταν η βοήθεια λοιπόν. Το βράδυ, μετά την παράδοση των τροφίμων, βλέποντας για πολλοστή φορά τη χαρά των ανθρώπων όταν λαμβάνουν βοήθεια, το πώς φωτίζεται το πρόσωπό τους, ένα σκεφτήκαμε. Αυτό μετρούσε, αυτό μετράει και αυτό θα μετράει πάντα: να παραμένουμε ΆΝΘΡΩΠΟΙ!
Σήμερα Σάββατο, από το πρωί έπρεπε να διαχειριστούμε την αγωνία και τον πόνο του να εξασφαλίσουμε τρόφιμα για 4 οικογένειες για την εβδομάδα που έρχεται. Και οι 4 με μικρά παιδιά. Σύνολο 18 άτομα…
Δεν είναι κι εύκολο να πρέπει να φροντίσεις 18 ανθρώπους έξτρα από όσους ήδη περιμένουν βοήθεια.
Τι λέγαμε πριν για θαύματα; να κι άλλο μήνυμα! Από αυτά τα αναπάντεχα, τα έκτακτα. Πριν λίγο, μια κυρία πρόσφερε το φαγητό της εβδομάδας γι’ αυτούς τους 18ανθρώπους. Χωρίς να έχουμε προλάβει καν να βγάλουμε ανακοίνωση για την ανάγκη αυτή! Χωρίς να γνωρίζει κάτι, χωρίς να της έχουμε μιλήσει!
Μία σκέψη και αυτή φωναχτά! Όσο μεγαλώνουν οι ανάγκες μεγαλώνει και η αγάπη. Άντε και μια δεύτερη σκέψη! Να πιστεύετε και να περιμένετε το θαύμα! Ειδικά μέσα στα σκοτάδια που περνάμε. Όσο πιο βαθύ το σκοτάδι τόσο πιο μεγάλο το πέρασμα στο φως!
Συνεχίζουμε να βοηθάμε ανθρώπους, συνεχίστε να βοηθάτε κι εσείς εμάς να αντέξουμε!
Ευχαριστούμε…